مرشد - گویا دولت نهم بوسیله متولی فناوری اطلاعات و ارتباطات خود یعنی وزارت مطبوع ICT و نماینده محترم همانا وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات بطور جدی بدنبال ایجاد زمینه های تولید و استقرار ICT ملی بطور تمام و کمال است.
زمانی که صحبت از هرکدام از گونه های فناوری به میان می آید هر بومیتی در جهان بدنبال راهی برای بومی سازی آن برای هموطن خود است اما با چه معیار و مقیاسی؟
گویا در کشور ما اگر صدایی از جهان بلند نشود پس از مدتی اینکه اینترنت از کجا آمده و امثال آن فارغ از نداشتن صاحب کاملا انکار می شود.
مسئله بگونه ای طرح می شود که انگار اینترنت را ما اختراع کرده ایم و آن را ملی می کنیم.
موبایل را ما اختراع کرده ایم و به بهانه بومی سازی و نشر زبان فارسی آن را اساسا ملی مطرح خواهیم کرد.
ICTPRESS - محمد فواد رحمان سرشت
بحث داغ اینترنت ملی که به تعابیری در میان اهل فن و حتی مردمان ایران زمین همان فیلترینگ ملی است ظاهرا از جمله سرگرمی هایی برای مسئولان مرتبط بشمار می رود.
فیلترینگ که از نام آن کاملا مشخص است زمینه های لازم برای محدود سازی یک فضا را تعریف می کند.
این تعریف و تعبیر در نوع کلان خود در بسیاری امور مورد لزوم است همانطور که همه مان در اغلب سیستم ها دیده ایم که در تمامی جهان برای محدود سازی نسبی و کنترل اخلاقی در سطح خانواده ابزارهای مناسبی برای محدود سازی دسترسی کودکان و یا نا آگاهان از استفاده نادرست یک مسئله تعبیه شده است.
اینکه اکثر کشورهای جهان تصمیم به بهره گیری از فناوری های نوین گرفته و تحقق جامعه جهانی اطلاعات نوید بخش آینده ای درخشان از طبیعت خداوند در مدل نوین و زندگی راحت تر بشر در هزاره سوم میلادی است بر کسی پوشیده نیست که همسو با این رشد فناوری خواه یا ناخواه تهدیدهایی هم گریبان گیر کشورها و جوامع درون آنها است.
محدود سازی جلوه های فناوری هم به (روش درست) کار عاقلانه و مهمی است همچون که در حال حاضر حتی کشورهای پیشرفته غربی هم بدنبال فیلترینگ بر بسیاری جنبه های منفی هستند .
این روندی است که در میان کشورهای اسلامی و مذهبی از رشد و توجه بیشتری برخوردار است.
اما در این میان انتخاب روش درست برای فیلترینگ بدون استفاده در حد مسکن که آثار آن به سرعت منتفی شده و نه در حالی که این مسئله ملعبه ای بی هدف در میان مدیران برای برداشت های سلیقه ای دچار شده و با این کار صورت مسئله پاک شود ؛
بلکه بررسی جنبه های مختلف بازخوردهای روانشناختی به روش صحیح و توجه به مسئله فرهنگ سازی برای بهره مندی عمومی از استفاده درست از ابزارهای فناوری نوین موثر است .
این مسئله با احتساب اینکه امروزه بسیاری افراد در فضای وب بازار کسب و کاری به راه انداخته و از این راه زندگی خود و خانواده شان را تامین می کنند قطع ادامه کار آنها صرفا به علت بکار بردن واژ ه ای اشتباهی یا واژ ه ای مشابه ، موجب نابودی آنها به جای فرهنگی سازی خواهد شد.
بنابر این به نظر می رسد تبیین روش های درست فیلترینگ و آموزش صحیح و پرهیز از موازی کاری ها و تعیین مرجعی پاسخگو برای زمان بروز خطا در عملکرد فیلتر گذاری و جبران خسارات احتمالی و همچنین توجه به ابعاد روانشناختی اخلاقی نسل جوان جامعه از جمله راهکارهای مناسب برای پیش گیری از برخورد های سلیقه ای و جلوگیری از آسیب های اجتماعی احتمالی بوده که میوه آن اتخاذ تصمیم های صحیح مدیریتی خواهد بود.
محمود اروج‌زاده- دنیای کامپیوتر و ارتباطات
چنانچه بخواهم صادقانه بگویم، معتقدم اگر در شرایط جاری دولت فعلی قصد تمهید سازوکار فیلترینگ برای نخستین بار را داشت، با احتیاط بیشتری عمل می‌کرد و به طرف این سازوکار نبوغ‌آمیز نمی‌رفت!
قضیه فیلترینگ در کشور ما، از همه حواشی و جاروجنجالش که بگذریم، و از اینکه گاه‌وبیگاه نام کشورمان را در لیست‌های سیاه و ناخوشایند می‌گنجاند و چند صباحی به خوراک رسانه‌ای جهانی بدل می‌کند هم صرف‌نظر کنیم، یک ویژگی بی‌مثال دارد: «هیچکس مسئولیتش را بر عهده نمی‌گیرد»، یا به سخن بهتر «کسی از آن دفاع جانانه نمی‌کند.»
البته از سخنان و مدعیات کلی در می‌گذرم، از این که اصل فیلترینگ کم یا زیاد بالاخره قابل نفی نیست و هر سرزمینی فیلتر خودش را دارد و امثال این استدلال‌ها. در این حرفی ندارم و اساسا اصل لزوم وجود فیلترینگ موضوع صحبتم نیست و به گمانم از آن نظرگاه هم نمی‌توان به جایی رسید.
موضوع مورد نظرم سازوکار و تشکیلات فیلترینگ فعلی است.
واقعیت این است که اگر بنا می‌بود برای اجرای امر مهم فیلترینگ سایت‌های اینترنتی به دنبال مکانیزم و روش اجرای مناسبی بگردیم، حتما جواب‌های بهتری می‌شد پیدا کرد، روشی که در عین رفع دغدغه‌های مهم حاکمیتی، -و آنچه منافع ملی‌اش می‌نامیم- راه را بر هر گونه تفسیر شخصی و نیز نابسامhنی بی‌حساب‌وکتاب ببندد.
دست‌کم روشی تجویز می‌شد که «مسئول» و پاسخگوی مشخصی داشته باشد.
مگر می‌توان سازوکاری را برای موضوع حساسی مانند فیلترینگ پیشنهاد کرد که سهو و اشتباه به راحتی در آن نفوذ کند (از سلیقه شخصی و تنگ‌نظری که در می‌گذریم) و بعد در دنیا علیه کشور جنجال به پا کند ولی نتوان مسئولی و یا نهاد مسئولی را خطاب قرار داده بازخواست کرد؟ نه توسط مجلس و نه توسط هیچ دستگاه نظارتی دیگر!
این مکانیزم نبوغ‌آمیز از کجا نشات گرفت؟
چنانچه بخواهم صادقانه بگویم، معتقدم اگر در شرایط جاری دولت فعلی قصد تمهید سازوکار فیلترینگ برای نخستین بار را داشت، با احتیاط بیشتری عمل می‌کرد و به طرف این سازوکار نبوغ‌آمیز نمی‌رفت!
این از عجایب دولت سید محمد خاتمی بود، و از شاهکارهای فراموش نشدنی جهانگرد!
مسئولان مربوطه در وزارت ارتباطات وقتی صحبت از واگذاری سرویس ارزش افزوده تازه ای در زمینه تلفن همراه البته در ایران با نام MMS می شود می گویند که باید زمینه فرهنگی لازم برای استفاده صحیح از آن در جامعه فراهم آید و در ضمن باید اپراتورهای موجود در کشور زمینه لازم برای پی گیری جرم را بر روی این سرویس فراهم آورند.
اما شنیده ها حاکی از آن است که عواملی چند موجب عدم واگذاری این سرویس هستند که یکی عدم آمادگی فنی لازم برای واگذاری از سوی همراه اول و دیگری دخالت صدا و سیما برای پیشی گرفتن برای تولی گری در سرویس مذکور است.
سوال این است که با توجه به رشد روزافزون و فزاینده تکنولوژی در جهان و اینکه ایران نیز همپای دیگر کشورها لااقل در سطح جامعه و جوانان بصورت مد نیز با رشد فزاینده فناوری هایی خصوصا در زمینه موبایل مواجه است چرا برخی اختلافات موجب تاخیر و یا عدم واگذاری یک سرویس تعریف شده برای تمام جهان می شود و همچنین چرا همواره مسئولان ما به فکر پاک کردن صورت مسئله به جای حل مسئله هستند ؟
البته حداقل برای اصحاب رسانه در حوزه فناوری اطلاعات این ادعاها برای تولی گری تازگی نداشته و در موارد مختلفی در سال های قبل نیز اتفاق افتاده است .
چند سال قبل هم برای تولی گری و تصمیم گیری بر سر تجارت الکترونیکی و تحقق شعار آن ! از یک طرف وزارت بازرگانی و از طرف دیگر شورای عالی اطلاع رسانی در جبهه وزرات ارتباطات و رسم و رسوم مشاوره ریاست جمهوری وقت در حوزه فناوری اطلاعات به بحث و جدل های بسیاری می پرداختند که گاهی اوقات به جنگی تن به تن مبدل می گشت .
اما این مسئول یا آن مسئول و این وزارت خانه یا آن یکی بالاخره کودک مظلوم EC بی نصیب از مهر والدین واقعی اش ماند غافل از اینکه در آینده ای نه چندان دور این کودک با رسیدن جامعه جهانی اطلاعات به حدی مطلوب تر ادعای ارث و میراث خواهد کرد.
ICTPRESS - آیا از دیدگاه آقای وزیر به هر قیمت و روش و وسیله‌ای حتی با نادیده انگاشتن حقوق مشترکان، می‌توان به هدف دست یافت؟!
سلیمانی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، اخیرا با کاهش تعرفه پیامک، مخالفت کرده است. وی در تشریح دلایل این مخالفت، تعرفه را دارای اجزایی مختلف و به هم پیوسته دانسته که باید به شکل کلان به موضوع آن نگریسته شود.
سلیمانی با یادآوری کاهش ۱۲۰ میلیارد تومانی درآمد مخابرات به دلیل حذف هزینه نمایشگر در قبوض تلفن همراه تاکید کرده در آستانه ورود شرکت مخابرات ایران به بورس، نباید اقدامی در جهت کاهش سود و درآمد این شرکت صورت گیرد.
وی عدم افزایش تعرفه‌های مخابراتی و نزدیک شدن به زمان واگذاری سهام شرکت‌های مخابراتی را از جمله دلایل کاهش نیافتن تعرفه پیامک در حال حاضر دانسته است. اکنون این پرسش‌ها اذهان بسیاری از مردم را به خود مشغول کرده است که:
۱- آقای وزیر برای رسیدن به هدف واگذاری شرکت‌های مخابراتی و عدم کاهش سود و درآمد به چه وسایلی متوسل می‌شوند؟!
۲- آیا از دیدگاه آقای وزیر به هر قیمت و روش و وسیله‌ای حتی با نادیده انگاشتن حقوق مشترکان، می‌توان به هدف دست یافت؟!
۳- آیا بهتر نبود آقای وزیر به جای دغدغه برای حفظ و کسب سودهای نامعقولی که از جیب مردم هزینه می‌شود و دستیابی به ارقام پیش‌بینی شده بودجه، دغدغه مردم‌داری، مردم مداری و قانونمداری داشته باشند؟!
۴- آیا تداوم چنین روش‌هایی منجر به گسترش چنین دیدگاهی نمی‌شود که تا زمانی که رگولاتور مخابراتی که وظیفه تنظیم بازار و حمایت از مصرف‌کنندگان خدمات مخابراتی را بر عهده دارد با بودجه وزارت ارتباطات تغذیه شود نمی‌توان انتظار داشت که کوچکترین تحولی در این عرصه به وقوع بپیوندد؟!
۵- آیا بهتر نبود آقای وزیر، شرکت‌های مخابراتی را بسیار زودتر از این به سمت تغییر، آماده‌سازی، بهسازی و اصلاح و کارآمد نمودن ساختار شرکت‌ها و سودآور شدن هدایت می‌نمودند تا مسیر صحیح واگذاری شرکت‌ها و تحقق اصل ۴۴ قانون اساسی را هموارتر می‌کردند؟!
۶- آیا بهتر نبود آقای وزیر به جای استفاده نادرست از موقعیت سازمان تنظیم مقررات در تنظیم تعرفه‌ها، خصوصی‌سازی مخابرات را با الهام از سیاست‌های تعیین شده توسط مقام معظم رهبری در راستای افزایش کارایی و رقابت‌پذیری و گسترش مالکیت عمومی جهت می‌دادند؟!
۷- آیا بهتر نبود با پاسخ دادن سریع‌تر به دغدغه مقام معظم رهبری در زمینه ضرورت شتاب گرفتن رشد و توسعه اقتصادی کشور، به تغییر نقش دولت از مالکیت و مدیریت مستقیم بنگاه به سیاستگذاری و هدایت و نظارت رضایت می دادند؟!
گفتنی است در حال حاضر روزانه 40 میلیون پیامک میان 21 میلیون مشترک تلفن همراه دولتی مبادله می‌شود که با در نظر گرفتن بهای هر پیامک 14۰ ریال مخابرات روزانه ۵ میلیارد و ۶۰۰ میلیون ریال درآمد دارد که اگر طبق گزارش سازمان بازرسی تعرفه پیامک به نصف کاهش یابد درآمد مخابرات به 2 میلیارد و ۸۰۰ میلیون ریال در روز کاهش می‌یابد.
منبع: وبلاگ مخابرات و خصوصی‌سازی
ICTPRESS - محمد فواد رحمان سرشت - وقتی با دکتر قوام شهیدی از الکامپ و تله‌کام یعنی دو نمایشگاه تخصصی IT و CT یا به عبارتی ICT کشور گفت‌وگو می‌کردم نکاتی کلیدی به نظرم آمد که از وی پرسیدم.
سوال من پیرامون مسئله مهم برپایی نمایشگاه‌های تخصصی آن هم در حوزه پر اهمیت ICT به طور همزمان و از آن مهم‌تر ذکر شاخص‌های متولی برگزاری بر ماندگاری آثار دو نمایشگاه مطرح شد.
قوام شهیدی در پاسخ به این سوال با اشاره به مبحث بسیار مهم بسترسازی مناسب برای مقوله ICT در کشور به تفصیل و تاکید گفت که اکنون زیرساختار تقریبا مناسبی در حوزه ارتباطات برای ICT و رشد آن فراهم است.
اکنون بطور نسبی در کشور ایران با وضعیت نسبتا مطلوبی در رشد ضرایب نفوذ عناصر تکنولوژی مواجه هستیم که در صورت توجه بیشتر مسئولان امر و یکپارچگی در حرکت به سمت تعالی هرچه بیشتر و توسعه زیرساختی می توان مسئله رشد و تجلی نمودار صعودی ICT را بیش از پیش به نظاره نشست.
در کنار این موارد برگزاری همزمان دو نمایشگاه تخصصی IT و CT ضمن جذب بیشتر مخاطبان این دو حوزه و کمک به رشد همگام و همزمان این دو عنصر ،در نهایت ما را به ظرفیت‌سازی قابل قبولی برای پذیرایی از مخاطبان شیفته نمایشگاه‌های اشاره شده نائل و از سویی تفکر عالمانه مسئولان امر در حیطه برگزاری نمایشگاه ICT در وزارت متولی را مشهود و به مرحله اجرای آرمانی آن نزدیک می‌سازد.
شهیدی حضور قابل قبول مستعدان و مدعیان صنعت مخابرات و فناوری اطلاعات را در نمایشگاه این دوره آن هم در وسیع‌ترین شکل در ارائه دستاوردها و توانمندی‌های موجود و نمایش آن لازمه ایجاد فضای مناسب تعامل و تبادل اندیشه ها و تجارب دانست که در سایه آن ضمن بازشناسی فعالان این عرصه درنظر تولید کنندگان، با همکاری و همیاری و عقد قرار داد‌های آتی فیمابین، چرخه تولید داخلی کشور بیش از گذشته رونق یافته ،ضمن شکوفایی عرصه کارآفرینی در انواع سنتی و دیجیتالی ، زمینه توسعه و رشد اقتصادی پایدار فراهم و از خروج ارز جلوگیری می‌شود و آرمان خودکفایی ملی و تحقق شعار زیبای تولید ملی و توسعه صادرات ممکن خواهد شد.
از طرفی هم برپایی نمایشگاه‌های تخصصی در شکل بین‌المللی ،بستر لازم برای سرمایه گذاری خارجی در کشور را آماده و زمینه مقایسه کمی و کیفی محصولات داخلی و خارجی را در شرایط فعلی جهان، فراهم می سازد.
این مهم ارتقاء روزافزون سطح کیفی محصولات داخلی در چرخه تولید ملی را باعث شده و ضمن کمک به توسعه و نیز رشد اقتصاد غیرنفتی، خروجی تولید شده داخلی را به استانداردهای قابل قبول جهانی نزدیک می‌سازد.
اما در این میان و پس از ذکر روایتی از مدیر عامل شرکت سهامی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران، مبتنی بر نگاهی به برگزاری دو نمایشگاه الکامپ و تله‌کام امسال می‌توان به نکاتی چند دست یافت.
چند روزی است که از بزرگ‌ترین اتفاق ICT ایران می‌گذرد و شاید اذهان کارشناسان، تولید کنندگان، فعالان بازار فروش، اساتید دانشگاهی و دانشجویان، اهل قلم حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات و بازدیدکنندگان علاقه‌مند هنوز در حال و هوای آن است.
این رویداد عظیم از چهره هشتمین تله‌کام و سیزدهمین الکامپ پرده برداری کرد و آخرین دستاورد‌های این صنایع را بهمراه توانمندی‌های مدعیانش به معرض دید و نقد عموم بازدیدکنندگان حقیقی و مجازی آن گذاشت.
استقبال از نمایشگاه ها و یا به عبارتی نمایشگاه زایدالوصف بود که حتی برخلاف سایر نمایشگاه‌های تخصصی و عمومی، بازدیدکنندگان بیش از پرداختن به فرعیات از جمله خوردن، آشامیدن و تفریح در محیط نمایشگاه به فرصت طلبی خاصی برای دقت و کنکاش در تازه‌های به ارمغان آورده غرفه‌داران این دوره پرداختند.
مثل همیشه راه‌های ورودی و منتهی به نمایشگاه بین‌المللی تهران مملو از جمعیتی بود که خواسته یا ناخواسته در مسیر نمایشگاه واقع گشتند تا به مقصد خود رسیده و یا پس از ورود به نمایشگاه شاهد آخرین دستاورد‌های ارائه شده در آن باشند.
چهار روز نمایشگاه به همراه برگزاری کارگاه‌های تخصصی آموزشی جنبی آن خصوصا در بخش تله‌کام، اطلاع‌رسانی مناسب از نمایشگاه، هوای مطبوع پائیزی، در مجموع فضای نسبتا مناسبی را فراهم کرد.
برگزاری نمایشگاه‌های ICT اخیر با توجه به اینکه اندک زمانی از برگزاری بزرگ‌ترین رویداد مخابراتی فناوری خاورمیانه موسوم به جیتکس می‌گذرد، فرصت را برای مقایسه این دو از سوی اهل فن، قلم و اندیشه در این حوزه مغتنم ساخت.
حضور مسئولان دولتی و دولت در قالب غرفه داران و بازدیدکنندگان نمایشگاه و فراهم آمدن فضای تعامل میان اصحاب رسانه و مسئولان، عرضه توانمندی‌های داخلی در عرصه ICT در حد نسبتا مطلوب، استقبال قابل توجه مردم مجموعا توانست زمینه را برای ماندگاری و ثبات هرچه بیشتر نمایشگاه ICT ایران، حضور قدرتمند آن در سطح منطقه همپای رقبا، ظهور توانمندی‌ها و پتانسیل‌های ناشناخته و کم شناخته، رشد و تعالی فعالان عرصه IT و CT ، فرهنگ سازی ICT در میان آحاد جامعه ، تجلی نقش رسانه‌ها در اطلاع‌رسانی و رشد صنعت ICT در کشور، پیدایش و تحقق فراگیر جامعه اطلاعاتی ایران، تاثیرگذاری نمایشگاه‌ها و کارگاه‌های تخصصی آموزشی آتی در کشور و پرداختن به مسئله مهم فناوری اطلاعات و ارتباطات برای تحقق اهداف کشورمان، مساعد کرده و فراهم سازد.
اکنون، کارشناسان و صاحب نظران ،ماندگاری موثر این رویداد بزرگ ایرانی را به نقد و بحث نشسته‌اند.
آیا پس از برگزاری نمایشگاه‌ها و از این قبیل در حوزه‌های تخصصی مانند فناوری اطلاعات و ارتباطات، نگاه جدی و حرکتی شایان توجه برای پیگیری و تعالی این صنایع در کشور از سوی مسئولان و دست‌اندرکاران با همکاری بخش خصوصی، صورت خواهد پذیرفت؟
ICTPRESS - ایتنا - موضوعی که قاعدتا باید از سوی دبیر شورای عالی فناوری اطلاعات به عنوان فردی که مدعی راهبری IT کشور است، پرسید که با چه هزینه و هدفی دست به چنین موازی‌کاری زده است. بنابر اظهارات خود ایشان 200 هزار نفر ساعت کار کارشناسی صرف سایت Iran.ir شده است که با توجه به میانگین باید نهادهای نظارتی مبلغ موردنظر را محاسبه کنند.
دو پورتال ملی در یک اقلیم!
علی شمیرانی - روزی که نخستین و ظاهرا آخرین دبیر شورای عالی فناوری اطلاعات از 200 هزار نفر ساعت کار کارشناسی برای راه‌اندازی پورتال خدمات الکترونیکی ایران در آدرس www.Iran.ir خبر داد، همگان منتظر مشاهده یک سایت در سطح یک پورتال به معنای واقعی کلمه بودند.
به هر ترتیب سایت معاون فناوری اطلاعات ایران بالا آمد و با واکنش‌های متعددی در سطح جامعه مواجه شد؛ برخی آن را یک سایت مملو از تعدادی لینک دانسته و آن را لینکستان نامیدند و برخی نیز آن را یک 118 اینترنتی خواندند.
به هر تقدیر مهندس ریاضی که علاقه وافری به افزودن لغت «ملی» به طرح‌های خود دارد از راه‌اندازی سایت یادشده دفاع کرده و گویی آن را از نقاط قوت در پرونده عملکرد خویش تلقی کرد. اما چندی بعد اتفاق جالبی افتاد و مشخص شد، چیزی مشابه سایت آقای دبیر آن هم درست یک‌سال قبل‌تر و مهم‌تر آنکه در دل سازمانی وابسته به ریاست‌جمهوری راه‌اندازی شده است.
این سایت با عنوان پورتال ملی در آدرس www.Iranmardom.ir اواخر سال گذشته به بهره‌برداری رسید و جالب آنکه زیرنظر معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی ریاست‌جمهوری (سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی سابق) اداره می‌شود.
شاید تنها مشکل «ایران مردم» که یک‌سال قبل از سایت آقای دبیر راه‌اندازی شد، این بوده که ایشان چندان سعی نکردند موضوع را رسانه‌ای کنند. بازگردیم به اصل مقصود این نوشتار اینکه اصولا در هر دوی این سایت‌ها بنا بر اظهارات کارشناسان و استانداردهای جهانی واژه «پورتال» (درگاه) اطلاق می‌شود یا نه باشد برای بعد.
اما در اینجا موضوعی که قاعدتا باید از سوی دبیر شورای عالی فناوری اطلاعات به عنوان فردی که مدعی راهبری IT کشور است، پرسید که با چه هزینه و هدفی دست به چنین موازی‌کاری زده است. بنابر اظهارات خود ایشان 200 هزار نفر ساعت کار کارشناسی صرف سایت Iran.ir شده است که با توجه به میانگین باید نهادهای نظارتی مبلغ موردنظر را محاسبه کنند.
نکته دیگر آنکه ما این همه گفته، شنیده و خوانده‌ایم که درخصوص طرح‌های ICT موازی‌کاری‌های زیادی در کشور انجام شده و می‌شود. (که همه از نبود طرح جامع ICT است که باید توسط شورای‌عالی IT تدوین می‌شد)
حتی شنیده شد که قرار است پایگاهی در کشور آن هم توسط خود شورای‌عالی فناوری اطلاعات راه‌اندازی شود که در آن اطلاعات پروژه‌های ICT دستگاه‌ها گردآوری تا از موازی‌کاری‌های احتمالی جلوگیری شود.
همه موارد یادشده به یک طرف، جالب آنکه این موازی‌کاری در راه‌اندازی سایت www.Iran.ir از سوی خود شورای‌عالی فناوری اطلاعات انجام می‌شود. نهادی که طبعا باید خود مانع موازی‌کاری‌ها باشد و بر اقدامات انجام شده در کشور (لااقل در حوزه ICT) اشراف داشته باشد، خود عامل موازی‌کاری می‌شود.
اگرچه هنوز هم معلوم نیست شاید از این دست سایت‌ها بازهم داشته باشیم و بعد از شناسایی اسامی آنها اعلام شود. در نهایت آنکه وقتی دبیر شورای‌عالی IT چنین می‌کند، آیا دیگر حرجی بر فلان دستگاه در فلان استان دور افتاده وارد است که چرا چنین کردی. چنان به راستی در مواردی از این دست چه باید کرد و چه کسی پاسخگوست؟
محمد فواد رحمان سرشت - ICTPRESS - امروزه جهان پیرامون ما سراسر آکنده از تغییرات و تحولات گوناگونی در عرصه علم و فناوری است.
این مسئله آنچنان گسترش یافته است که نمونه آن را در افزایش روزافزون کابران تلفن همراه و ارزش افزوده های آن همچون پیام کوتاه ، رایانه و پیشرفت سخت افزاری و نرم افزاری آن در کوتاه ترین زمان ( ۱۰ ساله اخیر ) و افزایش کابران می توان به خوبی مشاهده کرد.
در این میان با ظهور ابزار نوین و فرایندهای وابسته به آن ، فرامین نرم افزاری و زیر ساخت های مورد لزوم ،بحث داغ آمادگی الکترونیکی از مهم ترین مباحث روز است.
آنگاه که با پیشنهاد اتحادیه مخابرات راه دور و قبول سازمان ملل متحد بر تشکیل اجلاس سران کشورهای جهان درباره جامعه اطلاعاتی ،این مسئله از ۲۰۰۳ میلادی به جد دنبال شد که در نتیجه آن جهان چهره جدی تری برای تعقیب مسائل پر اثر در بالا بردن آمادگی الکترونیکی در میان کشورها به خود دید.
این مسئله حتی با جلسات بعدی رنگ بیشتری گرفت و در ۲۰۰۵ میلادی در تونس تصمیمات مرور و بررسی عملکرد علاوه بر مقاطع میانی به سال ۲۰۱۵ میلادی موکول شد.
آنچه کشورها اکنون شدیدا به آن توجه کرده و پی گیری می کنند، افزایش شاخص هایی است که در اصل آمادگی الکترونیکی آنها را بالا می برد تا به واسطه آن، هم از چرخه تکنولوژی روز عقب نمانده و بهره مند شوند و هم فاصله فقیر و غنی را کاسته و عدالت را جاری سازند.
اما کشور ما هم در این بین همانند دیگر کشورها ضمن حضور در مجالس یاد شده بر پی گیری مباحث مشترک جهانی در افزایش آمادگی الکترونیکی خود متعهد شد.
از این رو اتفاقات مهمی هم در جرگه فراهم آوری زیرساخت ها ، افزایش ضریب نفوذها و تاسیس دفاتر خدمات روستایی و امثال آن در کشور انجام گرفت .
اما آیا کافی است ؟
امروز در شرایطی صحبت از فناوری و سرعت شتابان آن را به میان می آوریم که از فکر تا عمل در سراسر جهان فاصله تنها یک کلیک است.
از طرفی دیگر در این شرایط در کشورمان اختلاف نظرها در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات بیش از حوزه سیاسی رنگ رقابت و درگیری های بی اثر و چرخش وار به خود گرفته است.
اصل موضوع جای خود را به اختلاف سلیقه ها ، منم منم ها و ... داده است به گونه ای که هر مسئول و سازمان مربوطه برای حل مشکل مقطعی به توجیهی مقطعی متوسل شده و توپ را به زمین دیگری حواله می دهد.
در این میان آیا فناوری اطلاعات و ارتباطات به مثابه توپ فوتبالی است که میان مسئولان پاسکاری می شود و از مسیر مشخصی در حرکت برخوردار نیست ؟!
این مسئله از مهم ترین موضوع تولی گری مباحث مختلف فناوری اطلاعات و ارتباطات گرفته تا برگزاری بزرگ ترین نمایشگاه های ICT در ایران به چشم می خورد.
مگر نه آنکه اهداف مشترک است و آن بهر مندی از تکنولوژه های روز جهان برای ارتقاء سطح ایران در جهان ، عدالت گستری ، رشد علمی مردم ، افزایش سطح خدمات دهی دولت به مردم بر پایه سیستم های نوین با کمترین زمان ممکن ، پیوستن به جامعه اطلاعاتی جهانی ، تحقق اهداف چشم انداز ۲۰ ساله کشور، اهمیت بخشی به مصالح کشور ، کمک به رشد اقتصادی پایدار و توسعه آن و از این قبیل است ، پس یکی برای همه و همه برای یکی
۲۰۰۷ میلادی برای جهان امروز مصادف با دگرگونی عجیب و غریبی در حوزه فناوری اطلاعات است که از آن شاید به انقلاب پنهان می توان یاد کرد .
این تعبیر همان تحولات ژرفی را مورد اشاره قرار می دهد که دگردیسی بحث انتقال اطلاعات از طریق فایبر اپتیک در گذار از خطوط سیم مسی تا دسترسی به پهنای باند بالاتر در مدل های نوین ترانسفر بیس دیتا رخ می دهد.
یک دو سال قبل به مدل شکاف اتم و استفاده از انرژی ساطع در انتقال اطلاعات اشاره ای در اخبار تلویزیون ایران شد که ذهن دانشمندان را معطوف خود ساخته بود .
این بزرگ ترین اتفاقی است که در کنار ترانسفر دیتا به ابزار جدید با سرعت نور از اهمیتی فراتر برخوردار است کما اینکه اکنون در اخبار به کامپیوتر های کوانتومی اشاره می شود.
در این شرایط این بزرگ اتفاق تنها یک تحول ساده نیست بلکه در کنار ارائه سرویس های دولت الکترونیک در مدل G2G لااقل با بهره گیری از دیتا سنتر های لازم و بنا سازی زیر ساخت های مناسب ، انقلابی پنهان ، تاثیر گذار و قابل تفکر است .
امروز با رشد فناوری اطلاعات و ارتباطات در عصر جامعه اطلاعاتی زمینه لازم برای رشد بررسی نامفهوم و سردرگم چالش های این حوزه هم به خوبی فراهم شده است.
یادم می یاد زمان آقای معتمدی وزیر اسبق ICT مسئولان فنی ارتیاطات سیار در پاسخ به این سوال که چرا با اختلالات روزافزون شبکه تلفن همراه با این که هنوز ضریب نفوذ پایینی از آن را در کشور داریم مواجه هستیم علت را در زیاد صحبت کردن کاربران مثلا چیزی حدود ۳۰ دقیقه بطور مداوم و اشغالی و ترافیک بالای سبکه بطور همزمان معرفی کردند.
این درست موقعی بود که توپ چالش شبکه تلفن همراه به زمین من و شما شوت شد.
اما امروز که همچنان با رشد روزافزون ضریب نفوذ تلفن همراه با وعده اخیر وزیر مبنی بر واگذاری به روز سیم کارت آنهم بزودی از سوی اپراتور اول مواجه هستیم با رشد قابل توجه اختلالات شبکه تلفن همراه نیز همچنان رو به رو هستیم.
پیام کوتاه من به جای رسیدن به مقصد به نا کجا آباد می رود و یا ۲ بعد از ظهر با کوچکترین اشتباهی مبدل به ۳ بعد از نیمه شب می شود !
اما جالب این جا است که قبل از آن که توپ به زمین مخابرات برسد با یک حرکت دیپلماسی توپ به زمین بخش فنی مخابرات و یا ... شوت می شود.
وزیر محترم ارتباطات با توجیه این که اختلالات شبکه سیم کارت تلفن همراه خصوصا در بخش پیام کوتاه به ارسال همزمان پیام ها و ترافیک بالای شبکه بر می گردد بی آنکه به زیرساخت ناقص شبکه و افزایش ضریب نفوذ بدون توجه به توسعه مناسب و به موقع زیر ساخت توپ را محکم به زمین ... شوت می کنند و البته مژده می دهند که با توسعه شبکه زیرساخت در بخش سوئیچینگ در هفته گذشته اختلالات نسبت به گذشته کمتر خواهد شد.!!!
البته فکر می کنم این مشکلات تا مادامی است که استفاده مناسب ملی از تلفن همراه و فناوری ها طراحی شود.!!!!